Θεατρική Παράσταση στο Γρυπάρειο

«Το Γάλα»

του Βασίλη Κατσικονούρη
Μια από τις πιο επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις των τελευταίων χρόνων «Το γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη με το θίασο της ʼννας Βαγενά περιοδεύει σε πόλεις της Ελλάδας.
«Το γάλα» είναι η ιστορία μιας μητέρας μετανάστριας από την πρώην Σοβιετική Ένωση, με δύο γιούς, ο ένας εκ των οποίων πάσχει από σχιζοφρένεια, οι οποίοι προσπαθούν να προσαρμοσθούν και να επιβιώσουν στην Ελλάδα. Η απόγνωση της μάνας και ο ψυχικός σπαραγμός της για την ασθένεια του μικρού της γιού, παράλληλα με το φόβο, που προέρχεται από τον κοινωνικό ρατσισμό του περιβάλλοντός της, παρουσιάζονται με σπαρακτικό τρόπο. Η βία διαδέχεται και εναλλάσσεται με την τρυφερότητα, η ένταση με τη γαλήνη, η απελπισία με την ελπίδα, το όνειρο με τον εφιάλτη, η πραγματικότητα με την ψευδαίσθηση, και αντιστρόφως.

Μια συγκλονιστική ιστορία – μαρτυρία, με εξαιρετικές συγκρούσεις, μοναδικές κορυφώσεις, ταυτόχρονα γεμάτο ελπίδα, που κάνουν το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη ίσως το σπουδαιότερο νεοελληνικό έργο των τελευταίων χρόνων. Το έργο, που παίχτηκε για δύο συνεχείς χρονιές με τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και το παρακολούθησαν πάνω από 80.000 θεατές, βρίσκεται τώρα στον τρίτο χρόνο των παραστάσεών του και συνεχίζει τη θριαμβευτική πορεία του με παραστάσεις στη ΜΥΚΟΝΟ σε συνεργασία με το ΓΡΥΠΑΡΕΙΟ Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 8.μ.μ.
Η παράσταση ήταν υποψήφια για πέντε θεατρικά βραβεία κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα», (περίοδος 2007-2008) και απέσπασε βραβείο καλύτερης παράστασης και καλύτερης γυναικείας ερμηνείας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Σκηνοθεσία: ʼννα Βαγενά
Σκηνογραφία: Γιάννης Βάμβουρας (πάνω σε μια ιδέα της ʼννας Βαγενά)
Φωτισμοί : Αλέκος Αναστασίου
Μουσική επιμέλεια : ʼννα Βαγενά
Βοηθός Σκηνοθέτη : Ελένη Πολιτοπούλου

ΔΙΑΝΟΜΗ :
Μάνα : ʼννα Βαγενά
Λευτέρης : Δημήτρης Πατσής
Αντώνης : Στέφανος Κοσμίδης
Νατάσα : Ηλιάνα Αραβή
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
22,00ΕΥΡΩ
Φοιτητικό – μαθητικό 15,00ΕΥΡΩ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
«…Η ʼννα Βαγενά, ως σκηνοθέτης, σεβάστηκε με ιερή ευλάβεια τη δημιουργία του Βασίλη Κατσικονούρη κι έστησε ένα σκηνικό με φαντασία, απλότητα και λειτουργικότητα, που παραπέμπει στο χθες και στο σήμερα με άμεσο και κατανοητό τρόπο, ενώ παράλληλα δημιουργεί υποβλητική ατμόσφαιρα και έντονα συναισθήματα. Στη συνέχεια, καθοδήγησε τους ηθοποιούς της σε μονοπάτια ερμηνείας, όπου ο ρεαλισμός εναλλάσσεται με τον λυρισμό και η τρυφερότητα της ψυχής με την σκληράδα των λόγων, εξοστρακίζοντας από πάνω τους τις υποκριτικές ακρότητες, που συνήθως προδίδουν την τελική προσπάθεια. Η ίδια η ʼννα Βαγενά, στο ρόλο της μάνας, είναι συγκλονιστική και σε κάποια σημεία –όπου ο ρόλος το απαιτεί- σπαρακτική, Σκληρή στις στιγμές του πόνου, ανθρώπινη στις στιγμές της ισορροπίστριας, υπερβατική στις στιγμές Της Μάνας. Μια μοναδική ερμηνεία….» Αχιλλέας Τραγούδας, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

«….σημαντικότατο νέο απόκτημα της δραματουργίας μας, Το γάλα, του Βασίλη Κατσικονούρη…» Κώστας Γεωργουσόπουλος, «ΤΑ ΝΕΑ»

«…Συγκλονιστικό έργο – που μιλώντας για την τραγωδία του μετανάστη υποβάλλει επίμονα το φόντο, τον καμβά, δηλαδή τη γύρω του κοινωνία…» Βασίλης Αγγελικόπουλος, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

«…Ο Βασίλης Κατσικονούρης με “Το Γάλα”, έγραψε το καλύτερό του έργο… Έχει μια τραχύτητα, μια “κυνικότητα” που ταιριάζει στο θέμα του, είναι γραμμένο με μέτρο και αίσθηση της οικονομίας, έχει ποιητικά “πετάγματα” και ο συγγραφέας τρέφει μια τσεχοφική αγάπη για τα πρόσωπά του που τα αποδέχεται όπως είναι…» Γιώργος Σαρηγιάννης, «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», «ΤΑ ΝΕΑ»

«…Περίεργο, πολύ περίεργο το έργο του Κατσικονούρη. Σκληρό και την ίδια στιγμή τρυφερό. Απελπισμένο και συγχρόνως γεμάτο ελπίδες…» Μηνάς Χρηστίδης, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

«…Το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη είναι απ’ τα πληρέστερα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια και διαθέτει δυνατούς διαλόγους, πυκνή ροή, εξαιρετικές συγκρούσεις και μοναδικές κορυφώσεις…» Βασίλης Μπουζιώτης, «ΕΘΝΟΣ»

«…Οι λαϊκοί του διάλογοι, ο ψυχισμός των ηρώων του και οι κοινωνικά αναγνωρίσιμες καταστάσεις του θαρρείς κι είναι όλα εμπειρικά βιωμένα. Όταν λοιπόν το υλικό του φτάνει πια στο χαρτί, ρέει αβίαστα, από ψυχής, απαλλαγμένο από τεχνικές και συγγραφικά κόλπα…» Ιλειάνα Δημάδη, «ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ»