Ο Δήμος Μυκόνου τίμησε τον κ. Όλιβερ Ζάμιτ

ΜΙΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΗ ΣΥΡΟ

Στο πρόσωπο του Όλιβερ Ζαμμίτ τιμήθηκαν όλοι οι πατεράδες της γης, σε μια συγκλονιστική εκδήλωση, εχθές το βράδυ, στο θέατρο Απόλλων στην Ερμούπολη της Σύρου.
Όπως είναι γνωστό, ο 20χρονος Ντουζόν Ζαμμίτ έχασε τη ζωή του πέρσι στη Μύκονο, κατά τη διάρκεια των διακοπών του στο νησί και ο πατέρας του Όλιβερ συγκλόνισε το πανελλήνιο, όταν δώρισε τα όργανα του αδικοχαμένου παιδιού του σε Έλληνες λήπτες, σώζοντας έτσι τις ζωές τεσσάρων νέων ανθρώπων.

Τον ξεχωριστό άνθρωπο Όλιβερ Ζαμμίτ, συνόδεψαν η σύζυγός του Ρόζμαρι, ο μικρός του γιος Λωράν και ο νεαρός δημοσιογράφος Κώστας Γρίμπιλας, που στο στήθος του χτυπάει η καρδιά του Ντουζόν.

Η Γιορτή του Πατέρα διοργανώνεται για δέκατη Τρίτη συνεχόμενη χρονιά στη Σύρο, από τον χαρισματικό Μπάμπη Κουλούρα που επιμελήθηκε και πάλι όλη τη διοργάνωση. Ο Μπάμπης Κουλούρας είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου ʼνω Σύρου, δημοσιογράφος της ΑΙΓΑΙΟ ΤV και ως οικοδεσπότης της εκδήλωσης, καλωσόρισε τον κόσμο και αφού προσφώνησε όλους τους επίσημους παρευρισκόμενους, άνοιξε την εκδήλωση με μια θαυμάσια εισήγηση που έδωσε την ΑΠΟΛΥΤΗ εικόνα του χρονικού και σκιαγράφησε τον τιμώμενο πατέρα Όλιβερ Ζαμμίτ:
«Πέρυσι τον Αύγουστο είδαμε στην τηλεόραση έναν πατέρα που του σκότωσαν το παιδί στη Μύκονο. Κάποιος ή κάποιοι μπράβοι ενός νυχτερινού κέντρου της Μυκόνου, εξάντλησαν όλη τους τη δυναμική, όλη τους την αγριότητα, όλη τους τη βλακεία, σ' ένα νεαρό Αυστραλό, που θέλησε να απολαύσει τις χαρές και τις χάρες της πατρίδας μας. Η Δικαιοσύνη θα κρίνει τους ενόχους και την αποτρόπαιη πράξη τους. Εμείς απόψε δεν θα δικάσουμε, εμείς απόψε ήρθαμε εδώ για να τιμήσουμε. Όμως νομίζουμε πως οι τοπικές αρχές, οι τοπικές κοινωνίες και οι αστυνομικές αρχές θα πρέπει να βάλουν αυστηρούς φραγμούς, θα πρέπει να οχυρωθούν και να αντισταθούν απέναντι σε φαινόμενα βίας, διαφθοράς και ασύδοτης συμπεριφοράς, έτσι ώστε ο νεαρός Ντουζόν να είναι το τελευταίο θύμα.
Ο πατέρας αυτός λοιπόν, ο τραγικός πατέρας που είδαμε στην τηλεόραση μας συγκλόνισε όλους. Αυτός ο άντρας πενθούσε πάνω από το νεκρό του παιδί χωρίς κατάρες και κραυγές εκδίκησης. Με έναν πόνο βαθύ…. Είπε ότι δεν φταίνε οι Έλληνες για τον άδικο χαμό του παιδιού του, επειδή κάποιοι παράφρονες άφησαν τα θηριώδη ένστικτά τους ανεξέλεγκτα. Είπε ότι οι Έλληνες είναι ένας υπέροχος λαός. Ζήτησε μόνο να αποδοθεί Δικαιοσύνη γι’ αυτό το φονικό και δώρισε τα όργανα του ακριβού του παιδιού, του νεαρού Αυστραλού υπηκόου Ντουζόν Ζαμμίτ σε Έλληνες λήπτες.
Με αυτή την έξοχη, μεγαλόψυχη στάση και πράξη του, έγινε η αιτία να διπλασιαστούν στη χώρα μας οι δωρητές ζωής. Αυτόν του πατέρα λοιπόν, είδαμε στην τηλεόραση τον περσινό Αύγουστο και συγκινημένοι συμφωνήσαμε ότι αυτός είναι ο πατέρας που οφείλουμε να τιμήσουμε φέτος. Που του οφείλουμε το αντίδωρο της ευγνωμοσύνης μας, το αντίδωρο της συγκίνησης που έδωσε στους Έλληνες. Αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, αυτόν τον εξαιρετικό πατέρα και άνδρα, τον Αυστραλό υπήκοο Όλιβερ Ζαμμίτ, που τον έχουμε κοντά μας εδώ, εμείς όλοι συναθροισμένοι – μια πελώρια Ελληνική – Κυκλαδίτικη αγκαλιά, για να του πούμε ένα μεγάλο συγγνώμη για το παιδί του κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη στάση που κράτησε.
Και δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι συνοδοιπόρος σ' αυτή την υπέρβαση, το άλλο μισό σε αυτή τη διαδικασία προσφοράς, σε αυτή τη δωρεά ζωής, ήταν η γυναίκα του Όλιβερ, η Ρόζμαρι, αυτή η τραγική μάνα που θρηνώντας πάνω από το νεκρό της παιδί συναποφάσισε να δώσει ζωή σε Έλληνες. Δεν φτάνει ένα ευχαριστώ, αγαπημένη Ρόζμαρι, αλλά δέξου εσύ κι ο Όλιβερ απόψε, τα εκατομμύρια ευχαριστώ των Ελλήνων.
Αγαπημένοι μας Ρόζμαρι και Όλιβερ Ζαμμίτ, μικρέ μας φίλε Λωράν, σας ευχαριστούμε που κάνατε αυτό το τόσο μακρινό ταξίδι για να βρεθείτε απόψε κοντά μας. Αγαπημένε φίλε δημοσιογράφε Κώστα Γρίμπιλα, που στα στήθη σου χτυπά δυνατά η καρδιά του Ντουζόν, σε ευχαριστούμε που δέχθηκες να παρευρεθείς και να μιλήσεις στη γιορτή μας….» Και ο Μπάμπης Κουλούρας έδωσε το σήμα της έναρξης της εκδήλωσης λέγοντας: " Απόψε γιορτάζουν οι πατεράδες της θυσίας, της προσφοράς, της γενναιοδωρίας και της μεγαλοψυχίας, της τρυφερότητας και της συγκατάβασης. Απόψε δεν γιορτάζει ο πατέρας που είναι μόνο γεννήτωρ, αλλά ο πατέρας γεννήτωρ που ανατρέφει υπεύθυνα τα παιδιά του και τους ανοίγει δρόμους προς ένα φωτεινό μέλλον".

Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των συνδιοργανωτών Πολιτιστικών Συλλόγων ʼνω Σύρου κ.κ Γιάννη Βουτσίνου Προέδρου Π.Σ Γαλησσά, Στέφανου Βακόνδιου Προέδρου Π.Σ Γαλησσά «ʼγιος Στέφανος», Τερέζα Δαλεζίου Εκπρόσωπο Ν.Ο.Π.Ο Κινίου, Κυριακή Παπαγιάκουμου εκπρόσωπο του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού Σύρου και Ματίνας Παπαδοπούλου, προέδρου του Λυκείου Ελληνίδων Σύρου.Διαβάστηκαν τα μηνύματα που έστειλαν η Βουλευτής Κυκλάδων κα ʼρια Μανούσου Μπινοπούλου και ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου κος Χαράλαμπος Κόκκινος.

Την κεντρική ομιλία της βραδιάς την έκανε ο Δήμαρχος Μυκόνου κος Αθανάσιος Κουσαθανάς Μέγας, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: «Η κορυφαία αφορμή, όπως αντιλαμβάνεστε, που με έκανε, με πολλή συγκίνηση πράγματι, να μιλώ τώρα σε αυτό το βήμα, και ο κύριος λόγος που καθιστά την αποψινή μας εκδήλωση μοναδική, στέκεται η φωτεινή παρουσία εδώ της οικογένειας του ΟΛΙΒΕΡ ΖΑΜΜΙΤ από την μακρινή Αυστραλία, με την οποία, μια τραγική συγκυρία μάς έχει φέρει, όλους μας εδώ, τους Μυκονιάτες και εμένα ως δήμαρχο της Μυκόνου, τόσο απρόσμενα κοντά.
Πιστεύω μέσα μου βαθιά, ότι μετά από το θλιβερό περσινό συμβάν, και με την ανθρώπινη όσο και γενναία ώθηση και μεταλλαγή του δράματος σε ευλογία με τη δωρεά των οργάνων, που ακολούθησε με πρωτοβουλία του ΟΛΙΒΕΡ ΖΑΜΜΙΤ και της οικογένειάς του, όλα μπορούν να πάρουν σήμερα μιαν άλλη όψη, και η συμμετοχή όλων μας στην σπουδαία αυτή βραδιά να αποκτήσει εντελώς διαφορετική χροιά.
Για αυτό και πιστεύω, πως η παρουσία και η στάση μας σήμερα εδώ, λάμπει και ευωδιάζει από Αγάπη, Ανθρωπισμό και Πολιτισμό.
Και δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο ότι, τη σημερινή μέρα τιμάμε την Πατρότητα, μια έννοια που εξακολουθεί να στυλώνει ακόμα στις μέρες μας, τον Πολιτισμό μας.
Ιδιαίτερα στον καιρό μας, όπου οι κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις επιβάλλουν προοδευτικά μια αποξένωση και μια χαλάρωση των παραδοσιακών δεσμών ανάμεσα στα άτομα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η αξία της Πατρότητας, ενέργειας ευεργετικής και συμπληρωματικής προς τη μητρότητα, ακόμα στηρίζει τις κοινωνίες μας…..»

«…Αγαπητή κυρία Ζάμμιτ, Αγαπητέ κύριε Ζάμμιτ,
Είμαστε εδώ σήμερα, για να τιμήσουμε στο πρόσωπό σας την αξιοπρέπεια, το ήθος και την ανθρωπιά που δείξατε εκείνες τις δύσκολες μέρες. Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη γενναία πράξη σας, όταν μέσα στην οδύνη σας αποφασίσατε να χαρίσετε ζωή σε συνανθρώπους μας. Να επαινέσουμε την δύναμη της προσφοράς που σπάει τον κύκλο της βίας και μεταβάλλεται σε συνέχεια μιας ζωής.
Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε στο πρόσωπό σας κύριε Ζάμμιτ, τον πατέρα που προσπέρασε τον πόνο και, με τη μεγαλοψυχία του συγκλόνισε και συγκίνησε όλους τους Έλληνες.
Γιατί, πραγματικά μας συγκλονίσατε όταν είπατε εκείνα τα συγκινητικά λόγια:
«ο Ντουζόν μπορεί να πάει στον Παράδεισο και χωρίς τα όργανα. Θέλουμε, ο θάνατος του παιδιού μας να αφήσει ένα μήνυμα ελπίδας στον κόσμο».
Είμαστε λοιπόν εδώ, για να σας δώσουμε μια υπόσχεση, ότι δεν θα ξεχάσουμε το χαμόγελο του Ντουζόν, δεν θα ξεχάσει κανείς μας τον ευγενή ανθρωπισμό σας. Ειλικρινά θα επιθυμούσα, αυτή η γνωριμία μας να μην είχε ποτέ πραγματοποιηθεί κάτω από τέτοιες συνθήκες. Θα προτιμούσα να παραμένατε δύο άγνωστοι σε εμάς γονείς που θα υποδεχόσασταν ευτυχισμένοι το παιδί σας στο σπίτι, μετά τις διακοπές του στο γραφικό και φιλήσυχο νησί μας. Ίσως βέβαια να ηχούν παράξενα στα αυτιά σας οι δύο χαρακτηρισμοί που έδωσα για τη Μύκονο: Είμαι όμως κι εγώ πατέρας, γι’ αυτό και σας καταλαβαίνω.
Παίρνω το θάρρος να σταθώ μπροστά σας, να σας κοιτάξω στα μάτια και να σας μιλήσω εκ μέρους όλων των Μυκονιατών. Να σας πω ότι ο χαμός του γιού σας μας συγκλόνισε όλους. Ήταν κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο για εμάς. Γιατί, η Μύκονος είναι ένα φιλήσυχο νησί που, μέσα από τη γραφικότητά του, δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες του να γνωρίσουν, μαζί με τη διασκέδαση, τον Πολιτισμό, την Ιστορία και τις παραδόσεις μας.
Δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοια βίαια περιστατικά, με μοιραία κατάληξη. Ούτε θέλουμε να τα ξαναζήσουμε.
Ξέρουμε, βέβαια, ότι όσα μέτρα και αν πάρουμε δεν μπορούμε να φέρουμε πίσω το παιδί σας. Το μόνο που εύχομαι, είναι να μείνει ζωντανή η καρδιά του στο νέο αυτό παιδί, που βρίσκεται σήμερα κοντά μας, και είχατε τη γενναιότητα να ευεργετήσετε.
Θέλω να πιστεύω ότι η καρδιά αυτή μας ακούει τώρα. Και ακούει τη συγνώμη, που μέσα από τη συντριβή μας φωνάζουμε. Πιστέψτε με, είναι ειλικρινή τα συναισθήματα όλων μας.
Δεν ήρθα εδώ να απαγγείλω λόγια παρηγοριάς. Ως Δήμαρχος της Μυκόνου, ως άνθρωπος και ως πατέρας νοιώθω συντριβή.
Σας παρακαλώ να δεχθείτε την ειλικρίνεια των προθέσεών μου, και με την ίδια ειλικρίνεια θέλω να σας ζητήσω μια χάρη. Δείτε τη Μύκονο, όχι ως τον τόπο που έχασε τη ζωή του το παιδί σας. Αγαπήστε την, όπως την αγάπησε κι εκείνος, όταν έκανε την επιλογή του να της εμπιστευτεί τις ανέμελες στιγμές των διακοπών του. Μοιραστείτε μαζί του και μαζί με όλους εμάς αυτή την αγάπη. Εδώ, όποτε έρχεστε, δεν θα είστε μόνοι. Γιατί, είστε ήδη μέλη της μεγάλης οικογένειας των Μυκονιατών.
Αυτή η μεγάλη, η νοερή αγκαλιά μας θα σας περιμένει όποτε έρχεστε στο νησί μας». Στη συνέχεια μίλησε ο Κώστας Γρίμπιλας για την απίστευτη τύχη του να βρεθεί στο δρόμο του το ζεύγος Ζάμμιτ, που ο θάνατος του παιδιού τους χάρισε σ’ εκείνον τη ζωή. Δημόσια έδωσε όρκο ότι θα σταθεί δίπλα στους «δεύτερους γονείς του», όπως του ονόμασε, για οποιονδήποτε λόγο χρειαστεί και πως θα είναι «εκεί» όταν θα έρθουν οι δύσκολες γι’ αυτούς ώρες, που στις αίθουσες των δικαστηρίων θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους «δολοφόνους» του παιδιού τους……

Ο Νομάρχης Κυκλάδων, με την ήρεμη και ουσιαστική ομιλία του στη συνέχεια, βοήθησε στην αποφόρτιση της ατμόσφαιρας και επανέφερε το κλίμα του εορτασμού στην αίθουσα.
Όταν ολοκληρώθηκε η απονομή δώρων σε όλη την οικογένεια Ζαμμίτ, από τον Νομάρχη και τον Δήμαρχο Μυκόνου, ο Όλιβερ Ζαμμίτ πήρε το λόγο και είπε: «Ευχαριστώ πάρα πολύ τη Σύρο και τους ανθρώπους της που μοιράζονται τόσο φιλικά με την οικογένειά μου την καλοσύνη και τη συμπόνια τους, ιδιαίτερα ευχαριστώ τον Μπάμπη και οποιονδήποτε έχει αναμιχθεί σ’ αυτή την όμορφη εκδήλωση απόψε. Είμαστε υποχρεωμένοι από την ευγένειά σας. Θα ήθελα να πω σε όλους, ότι μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να δεχθώ αυτό το βραβείο. Ειδικά αφού πιστεύω ότι αυτό το βραβείο θα έπρεπε να δοθεί σε κάποιον που έχει κάνει κάτι εξαιρετικό, το οποίο δε βλέπω τον εαυτό μου να το ‘χει κάνει. Έβλεπα τον εαυτό μου, πριν τους τελευταίους 10 μήνες, σαν ένα πολύ τυχερό άνθρωπο που είχε την τύχη να βρει την αγάπη της ζωή του και να την παντρευτεί. Η όμορφη γυναίκα μου Ρόζμαρι μου χάρισε 3 υγιείς γιούς, που μεγάλωσαν κι έγιναν 3 υπέροχοι νέοι άντρες. Η Ρόζμαρι με λίγη βοήθεια από μένα δίδαξε σε αυτούς τους 3 γιούς τις αξίες της ζωής, που θα τους χρειαζόντουσαν για να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Αξίες όπως αγάπη, υπομονή, σεβασμός προς τους ανθρώπους και αντοχή στις διαφθορές του κόσμου.
Ο μεγαλύτερος γιός μου Ντουζόν χάθηκε από τέσσερις άνδρες που δεν είχαν αυτές τις αξίες. Ο Ντουζόν ήταν ένας νέος άνδρας που αγαπούσε τη ζωή και του άρεσε πολύ να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Να δοκιμάζει διαφορετικές γεύσεις και να γνωρίζει διαφορετικούς πολιτισμούς.
Κάποια στιγμή μας ανακοίνωσε ότι είχε καταγραφεί σαν δωρητής οργάνων. Αυτή ήταν η επιθυμία του και εγώ και η μητέρα του την ακολουθήσαμε. Η προσπάθεια του Ντουζόν άλλαξε όχι μόνο τη δική μας τη ζωή, αλλά και τεσσάρων άλλων ανθρώπων, των οικογενειών και των φίλων τους.
ʼλλαξε και το έθνος μας και μας έχει αφήσει μια κληρονομιά. Αυτό ακριβώς εννοούσα πριν, μιλώντας για κάτι πολύ εξαιρετικό. Γι΄αυτό ακριβώς δέχτηκα αυτό το βραβείο για τον Ντουζόν, που πράγματι έκανε κάτι ιδιαίτερα εξαιρετικό.Ευχαριστώ πολύ».

Η βραδιά έκλεισε με 5 τραγούδια, που τραγούδησε η Παιδική Χορωδία του ΔΟΝΑ Ερμούπολης, υπό τη διεύθυνση του Μανώλη Σκουλά. Τους στίχους του τραγουδιού έγραψε ο Μπάμπης Κουλουράς για τον Ντουζόν και το τραγούδησε μαζί με τη Χορωδία:
ΝΤΟΥΖΟΝ ΖΑΜΜΙΤ

Έγινες σύννεφο πάνω απ’ το Αιγαίο
Έγινες γλάρος κι όλο πετάς
Κύμα ανυπόμονο που ταξιδεύεις
Ένα ξωκλήσι της Παναγιάς

Έγινες άνεμος στ’ άσπρα πανιά μας
Κυκλάδες έγινες, ουράνιο φως
Ένα τραγούδι για την ελπίδα
Έγινες άγγελος μελαχρινός.

Έγινες ψίθυρος μέσα στο σύμπαν
Φεγγάρι ανήσυχο και ξαγρυπνάς
Δυο μαύρα μάτια στα όνειρά μας
Γιε μου, αητέ μου και μας κοιτάς.

Κάποιοι δε χάνονται ποτέ
Φεύγουν μα είναι κοντά μας
Αυτοί που γίνονται ζωή
Ζούνε μεσ’ την καρδιά μας.

Μετά το τέλος του προγράμματος, τα παιδιά της Χορωδίας, κατεβαίνοντας από τη σκηνή, πρόσφεραν από ένα τριαντάφυλλο στο ζεύγος Ζαμμίτ, που τα δέχτηκε με μεγάλη συγκίνηση.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν οι Ποιμενάρχες της Ορθόδοξης και Καθολικής Εκκλησίας Σύρου κ.κ Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος και Επίσκοπος Φραγκίσκος, ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κυκλάδων Τάκης Ρήγας, οι Δήμαρχοι Ερμούπολης κ.κ Γιάννης Δεκαβάλας, ʼνω Σύρου Φώτης Ξαγοράρης και Ποσειδωνίας Τζώρτζης Μακρυωνίτης, καθώς και Αντινομάρχες, Έπαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και εκπρόσωποι των Αρχών και φορέων της Σύρου και της Μυκόνου.

Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στους διοργανωτές της εκδήλωσης, διότι κατόρθωσαν να χειριστούν άριστα το δύσκολο θέμα της εκδήλωσης, με την αρμόζουσα λεπτότητα και τον πρέποντα σεβασμό, προς την οικογένεια των τιμώμενων μεν, αλλά πενθούντων γονιών….