15 Αυγούστου 2006

Παναγιά Τουρλιανή, Μύκονος 15 Αυγούστου 2006
Σήμερα γιορτάζουν όλες οι Παναγιές του τόπου μας και μαζί τους η δική μας Παναγιά η Τουρλιανή στην ʼνω Μερά, που ντυμένη με τα καλά της και στολισμένη με μοσχομυρωδάτα λουλούδια, υποδέχεται τους πιστούς, που από το πρωί έρχονται να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν στη Χάρη της.

"Μαζί με τις περισσότερες από 500 εκκλησίες που στολίζουν το νησί, κάτασπρες, πεντακάθαρες, με τα μικρά ή μεγάλα προσκυνητάρια, τα παλιωμένα στασίδια και τις ξεθωριασμένες ή χρυσοποίκιλτες μορφές των Αγίων στις εικόνες, ξεχωρίζει η Θαυματουργική Εικόνα της Παναγίας, της επιλεγόμενης Τουρλιανής και από την θέση που βρέθηκε σύμφωνα με την παράδοση, τον Τούρλο, στον ʼγιο Στέφανο στην Χώρα, και από το όνομα μιας μοναχής, της Τούρλης, που ασκήτευε από στο μέρος που είναι σήμερα το Μοναστήρι, όταν άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα κελιά από δύο μοναχούς που τα ονόματα τους η παράδοση και η ιστορία δεν διέσωσε, παρά μόνον την επωνυμία τους, της "Αρχοντίσσης", που είναι η προστάτιδα του νησιού και των Μυκονίων.
Στο Καθολικό του Μοναστηρίου, που όπως είναι σήμερα χτίστηκε το 1776 από τον Ηγούμενο Ιγνάτιο Μπάσουλα, χρυσόλουστο τέμπλο θαυμάσιας τέχνης, Φλωρεντιανής επινοήσεως, με τα άπειρα ανάγλυφα ρόδα, τα λουλούδια και τις ιστορικές εικόνες του 18ου αιώνα.
Το καμπαναριό, πανύψηλο, επιβλητικό εξιδανικεύει τον χώρο, και καθώς το βλέπεις προς τα πάνω, υψώνοντας το κεφάλι, νομίζεις πως σε μεταφέρει στο άπειρο, και καθώς βλέπεις τα σύννεφα να φεύγουν γρήγορα πάνω από τον μαρμάρινο Σταυρό παρουσιάζονται μπροστά σου φευγαλέες εικόνες από το παρελθόν.
Στα πολλά του κελιά και το Ηγουμενείο έζησαν μορφές που καταξίωσαν τον χρόνο και τον χώρο και μαζί τους γενιές ολόκληρες των αγαθών και απλών Μυκονίων, που πάντα τις ελπίδες τους τις είχαν στην "Παναγιά".
Μορφές αγνές, ανδρών με την βράκα, το ραβδί και το ζωνάρι, και γυναικών με την παραδοσιακή φούστα και το άσπρο μαντήλι, βλέπει κανείς νάρχονται άλλοτε την Κυριακή, νύχτα ακόμα, με τα φανάρια τους, κι άλλοτε στη γιορτή της χάρης Της, το Δεκαπενταύγουστο και τα Εννιάμερα, που είναι η πιο μεγάλη και επιβλητική του Μοναστηρίου, με τα γιορτινά τους και την περίσσεια αρχοντιά και αγνότητα στην καρδιά, για ν' ανάψουν το κερί, να Την προσκυνήσουν και να φιλήσουν το χέρι των Μοναστηριακών παπάδων."

Απόσπασμα από το βιβλίο του Δωρόθεου Πολυκανδριώτη Α', "Θρησκευτικά έθιμα στο Μοναστήρι της Παναγιάς της Τουρλιανής στη Μύκονο".