Ρήνεια – Το νησί που έζησε στη σκιά της Δήλου

Ρήνεια – Το νησί που έζησε στη σκιά της Δήλου. Η Ρήνεια κατοικείται ήδη από την 5η χιλιετία π.Χ. Όταν οι Αθηναίοι επέβαλαν την κάθαρση στο νησί της Δήλου, κατά τα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου και αποφάσισαν να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς στο ιερό νησί, η Ρήνεια μετατράπηκε σε απέραντη νεκρόπολη στην ανατολική της ακτή, απέναντι ακριβώς από την Δήλο.

Παράλληλα στο νησί λειτουργούσε και θεραπευτήριο στο οποίο κατέληγαν οι βαριά άρρωστοι που δεν επιτρεπόταν πλέον να παραμένουν στο νησί του Απόλλωνα. Παρά το γεγονός ότι η Ρήνεια είναι πολύ μεγαλύτερη, ιστορικά ήταν πάντα στη σκιά της μικρότερης αλλά “διάσημης” γειτονικής Δήλου. Οι εύφορες κοιλάδες της καλύπτονταν από αγροκτήματα, ενώ στις πλαγιές των λόφων, ανάμεσα στα καταπράσινα αμπέλια και τις χρυσές θάλασσες των δημητριακών, έβοσκαν κοπάδια αιγοπρόβατα και βοοειδή.

Αυτή η εικόνα παραμένει ακόμη η ίδια, έτσι που κανείς έχει την αίσθηση πως στη Ρήνεια ο χρόνος έχει σταματήσει. Χωρικοί –που δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι– καλλιεργούν τις «παρτίδες» που ενοικιάζουν από το Δήμο Μυκόνου με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που καλλιεργούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους και αλωνίζουν ακόμη με άλογα.

Η Ρήνεια έχει πολλούς όρμους και κολπίσκους και διαθέτει πολλές ερημικές, αμμουδερές παραλίες, μοναδική εμπειρία για όσους την επισκεφθούν με σκάφος. Υπάρχουν πέντε ξωκκλήσια και διάσπαρτες αγροικίες στο νησί. Οι περισσότερες βρίσκονται κοντά στο ξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας, μπροστά σε μια καταπληκτική παραλία με άμμο. Η Ρήνεια έχει πολύ όμορφες παραλίες. Με σκάφος θα επισκεφθείτε τα Αμπέλια, τη Λυγιά, την Αγία Τριάδα στα δυτικά, τον Σκίνο στα νότια, τον Ναταλιώτη, τις Καραντίνες, τα Στενά και τον Κάσαρη, στα ανατολικά.