Tae Kwon Do στη Μύκονο

TO TAE KBON NTO ΣTH MYKONO:
H Iακωβίνα Mονογυιού

Είναι σημαντικό, ενθαρρυντικό και πολύ αισιόδοξο το μήνυμα που μας δίνουν δύο παιδιά στη Μύκονο η οποία παρ’ όλη την ομορφιά και τον πλούτο της όλοι μας ξέρουμε πως δεν προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες στους νέους διότι παραμένει ένας τόπος μικρός με πολύ συγκεκριμένες επιλογές για εξέλιξη.
Όμως να που βρέθηκαν δύο παιδιά, που κατάφεραν το απίστευτο. Διακρίνονται σε ένα άθλημα Ολυμπιακό κι ανοίγουν μόνα το δρόμο τους. Είναι ο Γιώργος Aσημομύτης που στα 17 του πήρε το Πανελλήνιο Κύπελο του 2006 και η Iακωβίνα Mονογυιού που γεννημένη το 1988 έχει σήμερα μαύρη ζώνη με 1 νταν και έχει φέρει στο νησί ένα ασημένιο μετάλλιο στο Διεθνές, 5 χρυσά και 1 ασημένιο σε πρωταθλήματα Νοτίου Ελλάδος καθώς και πάμπολλες διακρίσεις σε φιλικούς αγώνες.
Κουβέντιασα μαζί της πριν μερικές μέρες επειδή ήθελα να γράψω για τα παιδιά αυτά που οι νίκες τους τιμούν όλους εμάς που αγαπάμε το νησί και θέλουμε το καλύτερο γι' αυτούς που αγωνίζονται τόσο σεμνά και ταπεινά και με τόση αφοσίωση. Tης πήρα συνέντευξη τρώγοντας μαζί της ψάρια στον Καλαφάτη και επιμένοντας να την ταΐζω καθώς μου μιλούσε για την προσπάθειά της να χάσει βάρος για να είναι πιο ευέλικτη στους επόμενους αγώνες. Φιλοδοξία της είναι να μπει στη Γυμναστική Ακαδημία και να συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και με τη θέληση που έχει είμαι σίγουρη πως θα το πετύχει και δε θα την εμποδίσει μια μπουκιά γλυκό παραπάνω. Mα δεν παύει να με εκπλήσσει αυτή η εξαιρετική κοπέλα που έχω την τιμή να τη γνωρίζω από κοριτσάκι εννιά ετών όταν, πριν ξεκινήσει να προπονείται ήταν ήδη τόσο δυνατή που με σήκωνε και με έκανε σβούρες γιατί από τότε τα 42 κιλά μου ήταν γι αυτήν παιχνιδάκι. H Iακωβίνα ‘δύνεται’ όπως λέμε στα Μυκονιάτικα. Και δύνεται πολλά. Απόδειξη το κείμενο που μου έστειλε την επομένη και σας το παραθέτω όπως ακριβώς το έγραψε:
«Όταν ξεκίνησα το Τάε κβον ντο από απλή περιέργεια στα 12 μου χρόνια δε είχα φανταστεί ούτε για μια στιγμή πως θα έβρισκα μέσα σε αυτό το μέλλον μου. Εννοώντας όχι τις διακρίσεις που ίσως έρθουν, αλλά κάτι μέσα σε αυτό που με γεμίζει. Έμαθα μέσα από αυτό να σέβομαι από το δάσκαλό μου μέχρι τον αντίπαλο χωρίς να τον υποτιμώ ποτέ καθώς και να πειθαρχώ, προσαρμόζοντας τον εαυτό μου στις διάφορες καταστάσεις. Έμαθα να ‘δουλεύω’ το μυαλό μου και να το συγκεντρώνω. Ένας αγώνας Τάε κβον ντο βασίζεται πάνω σε μια κομπίνα, συνεπώς το μυαλό σου πρέπει να τρέχει και να σκέφτεται σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Είμαι κάτοχος της μαύρης ζώνης ένα χρόνο περίπου και χρειάστηκαν 5 χρόνια για αυτό. Και όμως τώρα αρχίζω να αντιλαμβάνομαι τη φιλοσοφία του Τάε κβον ντο να μπαίνω στο νόημά του και να σκέφτομαι όπως απαιτεί.
Σε βάση πρωταθλητισμού, πάντα κατά τη γνώμη μου και όπως το βλέπω εγώ, πιστεύω ότι εκτός από τις σωματικές ικανότητες για να πετύχεις χρειάζονται εμπειρίες και να κυνηγάς τις ευκαιρίες που σου δίνονται. Μα πάνω από όλα να έχεις χαρακτήρα και ψυχή πρωταθλητή. Χωρίς καρδιά, πείσμα και ψυχή δε πας πουθενά.
Ευχαριστώ τους δασκάλους μου (Π. Μουγγό και Π. Κοντοβά) που μου έδειξαν αυτό το μαγικό κόσμο. Εύχομαι μια μέρα να τους φτάσω, να γίνω αντάξιά τους και να μεταδώσω την αγάπη μου για το Τάε κβον ντο και τις γνώσεις μου.
Αν μάχεσαι μπορεί να χάσεις, αν δε μάχεσαι είσαι χαμένος…»
Ιακωβίνα Mονογυιού

H Iακωβίνα Mονογυιού, παρότι δε ζει σε μία πόλη όπου θα είχε την ευκαιρία να πειραματιστεί ωσότου βρει το άθλημα που θα της ταίριαζε, είχε τη μεγάλη τύχη να έρθει σ’ εκείνη ‘το μέλλον της’ όπως λέει. Το 2000 που ο Π. Mουγγός ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα Tae Kwon Do στη Μύκονο, βρήκε μία εντυπωσιακή ανταπόκριση. Oι πολεμικές τέχνες είναι πολύ δημοφιλείς στην εποχή μας διότι έχουν ιστορία χιλιάδων ετών καί πηγάζουν από μία δοκιμασμένη φιλοσοφική στάση που καλλιεργεί το πνεύμα και όχι μόνο το σώμα του αθλητή.
Το Tae Kwon Do είναι ένα Κορεάτικο Ολυμπιακό άθλημα με ιστορία 20 αιώνων το οποίο ήρθε στην Ελλάδα στη δεκαετία του 70 πριν γεννηθούν τα παιδιά που διακρίνονται σήμερα σ’ αυτό. Βασίζεται στην αυτοάμυνα και διδάσκει την πειθαρχία, την αυτοπειθαρχία, τη συγκέντρωση, το σεβασμό για τον άλλο είτε αυτός ο άλλος είναι δάσκαλος είτε αντίπαλός μας. Το χαρακτηρίζουν τα πολύ εντυπωσιακά ‘τσάκι’, οι κλωτσιές, και στις επιδείξεις μας διασκεδάζει η ικανότητα των αθλητών να σπάνε με το πόδι ξύλα που βρίσκονται στο ύψος του προσώπου τους. Οι στολές, τα ανοίγματα των ποδιών, οι θεαματικές λαβές δεν πρέπει να μας ξεγελάνε. O αθλητής έχει περάσει χρόνια για να τελειοποιήσει την τακτική του κι η συγκέντρωση που απαιτείται για να γίνει ένα σώμα δυνατό κι ελαστικό όπως των αθλητών των πολεμικών τεχνών κρύβει μία δύναμη που στηρίζεται σε μια γερή λογική.
― Tι κάνεις αν βρεθείς σε ένα καυγά στο δρόμο; ρώτησα την Iακωβίνα.
― Tρέχεις για να τον αποφύγεις, μου απάντησε.
Διότι είναι μεγάλο λάθος να υποτιμάμε τον αντίπαλο, όπως και το να χάνουμε το στόχο μας. Αν έχεις βγει να διασκεδάσεις και βρεθείς μπλεγμένος σε καυγά, το στόχο σου τον έχασες, το βράδυ σου δεν εξελίχθηκε όπως σχεδίαζες, άρα ακόμα κι αν αποδειχθείς δυνατότερος είσαι χαμένος. Kι ωστόσο, δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από όταν υπερασπίστηκε επάξια μία κοπέλα όταν κάποιος την ενοχλούσε, και δεν είναι λίγος ο θαυμασμός που αισθάνεται κάθε γυναίκα για αυτό το κορίτσι που διατηρεί την ακεραιότητά του και καταφέρνει να αισθάνεται την αυτοπεποίθηση χωρίς το φόβο μήπως κάποιος την ενοχλήσει αλλά και χωρίς την επιθυμία να επιδειχθεί.
H επιτυχία της Σχολής ήταν τόσο μεγάλη που ο δάσκαλος άνοιξε παράρτημα στην Πάρο και τα καθήκοντά του τα έχει αναλάβει εδώ ο Π. Kοντοβάς, Λιμενικός, ο οποίος με πείρα 3 ετών στην Εθνική Ομάδα δίνει βάρος στον Πρωταθλητισμό και σπρώχνει τα παιδιά με αγάπη και ειλικρινές ενδιαφέρον γι αυτά και για το άθλημα στο οποίο διαπρέπουν.
Εύχομαι στα παιδιά αυτά τα καλύτερα, και παίρνοντας παράδειγμα από την ταπεινότητα και την ψυχική ευγένεια που δίδαξαν οι πολεμικές Τέχνες στην ιακωβίνα, ευχαριστώ το e-mykonos που μου έδωσε την ευκαιρία να σας την παρουσιάσω.

Ευχαριστούμε κι εμείς με τη σειρά μας την Δάφνη Χρονοπούλου για την σύνταξη και την παραχώρηση του παραπάνω κειμένου και του φωτογραφικού υλικού.